Dogmatische betekenis

ma·tisch met opvattingen die niet veranderd kunnen worden Voorbeeld: 'een dogmatisch ingesteld mens' Synoniemen: doctrinair eigenzinnig 3 definities. Een dogmatische houding wordt als onverenigbaar gezien met een wetenschappelijke en rationele instelling, waar zelfcorrectie deel van uitmaakt.
  • Dogmatische betekenis bn. bw., 1. op een dogma of dogma’s berustend, van, volgens een dogma; 2. geen tegenspraak duldend, meesterachtig: een dogmatische toon; (opvoedk.) dogmatische leervorm, waarbij de onderwijzer de feiten eenvoudig meedeelt (tegenst. heuristisch).
  • dogmatische betekenis

    Dogma definitie

    Dogma, in its broadest sense, is any belief held definitively and without the possibility of may be in the form of an official system of principles or doctrines of a religion, such as Judaism, Roman Catholicism, Protestantism, [1] or Islam, the positions of a philosopher or philosophical school, such as Stoicism, and political belief systems such as fascism, socialism, progressivism. ma Verbuigingen: dogma's (meerv.) opvatting die niet te veranderen is Voorbeeld: 'politieke dogma's' Synoniem: stelling Synoniemen: doctrine geloofsartikel leerbegrip leerstelling stelling vaststaande leerstelling vaststaanleerstelling 12 definities. Dogma definitie The meaning of DOGMA is something held as an established opinion; especially: a definite authoritative tenet. How to use dogma in a sentence. something held as an established opinion; especially: a definite authoritative tenet; a code of such tenets.
    dogma definitie

    Leerstellige opvattingen

    De leerstellige opvattingen van de afvalligen wijken zover van de Bijbel af, dat ze als “fabels” be-schreven kunnen worden, m.a.w. menselijke verdichtsels of leugens. Zij luisteren liever naar leraars die het vermogen bezitten om met vrijzinnig denken geloofwaardigheid aan hun onbijbelse ziens-wijzen te verlenen. Leerstellige opvattingen. Darby wordt door veel mensen gezien als de vader van de (moderne) dispensationalistische theologie – een theologie die met name door het werk van C.I. Scofield populair is gemaakt (Scofield Reference Bible). Dispensationalisme.
    Leerstellige opvattingen Eén van die thema’s is “Christelijke doctrines”. Doctrines zijn leerstellige opvattingen die mensen hebben geformuleerd over Gods Woord. En dat is precies waar ik dan tegen aan loop: het zijn ménselijke opvattingen, interpretaties en uitlegging, die als “leerstellige waarheid”, als dogma, zijn neergezet.
    leerstellige opvattingen

    Religieuze dogmas

    Dogma, in its broadest sense, is any belief held definitively and without the possibility of may be in the form of an official system of principles or doctrines of a religion, such as Judaism, Roman Catholicism, Protestantism, [1] or Islam, the positions of a philosopher or philosophical school, such as Stoicism, and political belief systems such as fascism, socialism, progressivism. Many dogmas – especially from the early Church (Ephesus, Chalcedon) to the Council of Trent – were formulated against specific heresies. Later dogmas (Immaculate Conception and Assumption of Mary) express the greatness of God in binding language. At the specific request of Pope John XXIII, the.
  • Religieuze dogmas Doctrines and dogmas also have influenced and been influenced by the ongoing development of secular history, science, and philosophy. Distinctions between doctrine and dogma Doctrine in theology (Latin doctrina ; Greek didaskalia, didachē) is a generic term for the theoretical component of religious experience.
  • religieuze dogmas

    Principes betekenis

    biedt tien verschillende definities van het woord principe, afkomstig van diverse bronnen. Een principe is een algemeen erkende waarheid, een grondbeginsel, een stelregel of een manier waarop iets werkt. (1. grondoorzaak, werkend beginsel; 2. grondstelling; grondbeginsel: in principe ben ik er tegen; 3. stelregel: godsdienstige principes; er goede principes op na houden; — uit principe, uit overtuiging. Principes betekenis c i ·pe (het; o; meervoud: principes) 1 overtuiging die aan al iemands handelen ten grondslag ligt; beginsel, grondbeginsel, grondregel: uit principe uit innerlijke overtuiging; in principe op zichzelf.
    principes betekenis